Opnieuw luister ik radio – NPO2 – dit keer zit ik in de auto, onderweg naar De Drieberg. Het mooie stuk hei waar ik met de honden los wandel. Met gepaste afstand spreek ik andere wandelaars, we praten over de honden, dominantie en onderdanigheid. Niet onbekende onderwerpen. Het weer slaat een beetje om, maar is niet minder mooi. Het is nog vroeg en daardoor is het nog rustig te noemen. Wel druk voor een gewone doordeweekse dag. Iedereen wil graag eruit, frisse lucht. Ik mag me gaan verheugen op een lied van Jan Dulles, de 3J’s. Hij werd gebeld door Bart met de vraag of hij nu binnen 3 uur een lied kon schrijven. Dit keer een een onderwerp naar keuze met focus op deze #coronacrisis.
Ik proefde wat aarzeling, maar deze topzanger van het Nederlandse lied doet ook mee. Hij pakt het onderwerp ‘de mensen die het virus al onder de leden hebben’. De mensen die ziek zijn en gedwongen geïsoleerd leven. Degene due slechts contact hebben via online tools. Ik kijk uit naar zijn vertolking daarvan.
Er gebeuren mooie dingen in de wereld. We staan meer dan ooit voor elkaar klaar. Twee dochters zijn opgelucht! Er wordt alles in werking gezet om de eindexamens door te laten gaan. Het harde werken is niet voor niets geweest. Ondertussen heeft mijn zoon geen werk meer in zijn kroeg in Ede. De zaak is dicht door de coronacrisis. Gelukkig werkt hij tijdelijk bij zijn schoonvader in de bouw en heeft nog genoeg werk te verzetten. Daar word ik blij van, dat biedt vooruitzicht. Samen komen we er wel. Het raakte me te zien hoeveel mensen applaudisseerden voor de mensen in de zorg (onze straat wel wat uitgestorven), de beelden zijn hartverwarmend!
Mijn man werkt vanuit huis, ook genoeg werk te verzetten. En door deze gebeurtenissen heb ik weer inspiratie ondanks mijn snotterigheid en benauwde gevoel, nog steeds geen koorts. Vooral het schrijven over de gebeurtenissen in mijn omgeving en wat mij bezig houdt zet mij aan tot het schrijven van dit blog. En dat is voor nu voldoende. De Piekerpost van Stephanie van Workum bracht mij gisteren terug naar de kern: we kunnen niet vooruit lopen op wat er komen gaat. “Maar… daar waar je geen invloed hebt op wat er gebeurt, heb je altijd een keuze hoe je daar zelf op reageert.” schreef Stephanie in haar nieuwsbrief. Ik kijk naar het NU en laat los wat ik niet kan ‘beïnvloeden’ (Cirkel van invloed – Covey). Ik wens je een mooie dag toe.